DDA/DDD

DDA (Dorosłe Dzieci Alkoholików), DDD (Dorosłe Dzieci z Rodzin Dysfunkcyjnych)

DDA i DDD to terminy niezwykle popularne, jednak o dużym poziomie ogólności. Co w praktyce oznacza u danej osoby każdy z tych terminów może przekonać się dopiero psychoterapeuta po przeprowadzeniu rzetelnego wywiadu z Pacjentem – wtedy możemy konkretnie wskazać na zaburzenia osobowości, nerwicowe, depresyjne itp. Leczeniem osób uzależnionych i współuzależnionych zajmuje się specjalista psychoterapii uzależnień. Syndrom DDA/DDD leczony jest przez psychoterapeutę.

Cechy wymagające postępowania diagnostycznego to:

• Poczucie odmienności,
• Krytyczna samoocena i zbyt poważne traktowanie siebie samego,
• Brak umiejętności czerpania satysfakcji z życia, przeżywania radości, zabawy,
• Pracoholizm, nadodpowiedzialność lub całkowity brak odpowiedzialności,
• Reagowanie bardzo silnym niepokojem na niepowodzenia,
• Niezrozumienie/ignorowanie własnych potrzeb emocjonalnych, trudności w okazywaniu uczuć,
• Funkcjonowanie zgodnie z zasadą „wszystko albo nic”,
• Impulsywność, trudności w realizacji planów życiowych z nią związane,
• Obawa przed nawiązywaniem bliskich kontaktów z innymi ludźmi, nadmierny poziom nieufności,
• Obawa przed odrzuceniem i stałe poszukiwanie aprobaty dla własnej osoby,
• Nieświadome poszukiwanie napięć i kryzysów, a następnie uskarżanie się na ich skutki,
• Poczucie, że jest się stale ignorowanym bądź stale atakowanym,
• Nadmierna wrażliwość bądź nadmierna obojętność (znieczulenie emocjonalne),
• Trudności w zrelaksowaniu się, odpoczynku,
• Samotność, izolacja,
• Huśtawki nastroju,
• Łatwe popadanie w uzależnienia,
• Nieświadome wybieranie na partnerów osób skłonnych do uzależnień,
• Konieczność zgadywania, co jest normalne, a co nie.